നിറവെയിലും നനമഴയും അതിര് ചമച്ച സ്നേഹാതുരമായ ഇന്നലെകൾ... കാതോർത്ത തൂമരന്ദമായ മൊഴിച്ചിന്തുകൾ... കാലത്തിന്റെ ചില്ലകളില്‍ മഴയിലും വെയിലിലും വിരിഞ്ഞ സ്നേഹപ്പൂക്കള്‍ ഇറുത്തെടുത്ത്‌ മാല കോര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഒരുവേള ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല എനിക്കായുള്ള പുഷ്പച്ചക്രങ്ങള്‍ക്ക് ഉതകുന്ന പൂക്കളാണിവയെന്ന്... കാരണം മഴയും വെയിലും ദാനം തന്ന പ്രകൃതിയെ ഞാന്‍ അത്രമേല്‍ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു... വിശ്വസിച്ചിരുന്നു... ആരാധിച്ചിരുന്നു.....
എന്നിലെ ഉയിരും
ഉയിരേകും കുളിരും
തലോടും വിരലും
പുണരും പ്രാണനും
മൂളും ഗാനവും
നൃത്തമാടും ദലങ്ങളും
നുള്ളും പൂക്കളും
മൂടും സുഗന്ധവും
തൂകും പനിനീരും
ചുംബിക്കും ചാമരവും
നീ മാത്രം…
No comments:
Post a Comment