വിരഹാഗ്നിയില്‍ സ്ഫുടം ചെയ്തെടുത്ത ഹൃദയനൊമ്പരങ്ങള്‍

മഴക്കാടുകള്‍ പിന്നിട്ട്-
ഒറ്റമരത്തണലിലെ-
ഇണക്കങ്ങളും പിണക്കങ്ങള്‍ മറന്ന്......
എനിയ്ക്കായി മാത്രം പൂവിട്ട-
വൃക്ഷങ്ങളെയും കടന്ന്...
കൈക്കുമ്പിളില്‍ ചുവന്ന-
റോസാപൂക്കളുമായി...
എന്നരികിലെത്തി നീ...

കണ്മുന്നില്‍ നീയണഞ്ഞപ്പോള്‍-
വാക്കുകള്‍ മറന്ന് ഞാന്‍ നിന്നു...

നീര്‍ വറ്റിയ എന്റെ മിഴിക്കോണുകളില്‍-
ഉരുണ്ടുകൂടിയ ബാഷ്പങ്ങള്‍-
പതിയെ പതുങ്ങിയെത്തിയ മഴ മറച്ചു...

എങ്കിലും നീയറിഞ്ഞിരുന്നു... എന്റെ ഹൃദയനൊമ്പരങ്ങള്‍-
നിന്റെ വിരഹാഗ്നിയില്‍ സ്ഫുടം ചെയ്തെടുത്തത്തവയെന്ന് ... 

വിടവാങ്ങല്‍

നിന്റെ കരവലയത്തിനുള്ളില്‍ എന്റെ-

കൈകള്‍ കോര്‍ത്ത്‌ വച്ച്...

നിന്റെ ചുരുള്‍മുടിയില്‍ മെല്ലെ തലോടി...

നിന്റെ ആത്മനൊമ്പരങ്ങളെ-

ഇടനെഞ്ചിലേറ്റ് വാങ്ങി...

നിന്നിളംചുണ്ടിന്‍ അരുണിമയില്‍-

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ പൂക്കാലം ബാക്കി വച്ച്...

നിന്റെ പ്രണയമൂറുന്ന കണ്ണുകളില്‍ കണ്ണുംനട്ട്.-

അടരാന്‍ വെമ്പുന്ന നീര്‍ത്തുള്ളികളെ  ഉള്ളിലെക്കാവാഹിച്ച്...

സമ്മിശ്രവികാരങ്ങള്‍ പുഞ്ചിരിയില്‍ ചാലിച്ച്..

സീമന്തരേഖയില്‍ നിന്റെ സിന്ദൂരമണിഞ്ഞ്... 

നിന്റെ മടിത്തട്ടില്‍ തലചായ്ച്ച്...

ജനിമൃതികളുടെ ലോകത്ത് നിന്ന്-

എനിക്ക് എന്നന്നേക്കുമായി വിടവാങ്ങണം...

എന്തിനെന്നോ... നിന്റെ പ്രണയിനിയായി... പ്രിയയായി...

മരണത്തിനപ്പുറവും...വരും ജന്മങ്ങളിലും....

നിനക്കായി മാത്രം എന്റെ ജന്മം പങ്കിടാന്‍...